การใช้ยาปฏิชีวนะอย่างควบคุมไม่ได้โดยคนเลี้ยงสัตว์กระตุ้นโรคให้ลุกลาม

AAA

อูลานบาตอร์ ประเทศมองโกเลีย – ในปี 2564 มีรายงานโรคสัตว์ติดต่อร้ายแรงสี่ประเภทในประเทศมองโกเลีย โดยอย่างน้อยในโรคนั้นเป็นโรคสมองจากสปองจิฟอร์มของวัว สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก คราบวัว โรคฝีแกะ และโรคมอดและเท้า (FDM’S) .
จนถึงปัจจุบัน FDM ได้แพร่กระจายไปทั่ว 16 จังหวัดทั่วประเทศ และได้กำหนดมาตรการกักกัน
มีหลายปัจจัยที่ส่งผลต่อการแพร่กระจายของโรค เช่น การเคลื่อนไหวของคนเลี้ยงสัตว์และการจราจร นอกจากปัจจัยเหล่านี้แล้ว ปัจจัยที่เด่นชัดที่สุดที่ขับเคลื่อนโรคคือการใช้ยาปฏิชีวนะที่เพิ่มขึ้นโดยผู้เลี้ยงในลักษณะที่ไม่เข้าใจ

ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างไม่มีการควบคุมสามารถนำไปสู่การก่อตัวของยาปฏิชีวนะตกค้างในเนื้อสัตว์และนมของสัตว์ เช่นเดียวกับความเสี่ยงของการดื้อต่อแบคทีเรีย
Ya. Ganbold, ผู้อำนวยการสถาบันสัตวแพทยศาสตร์ แนะนำให้นำขั้นตอนบางอย่างไปใช้ในการแก้ไขปัญหา
เขากล่าวว่าการเคลื่อนไหวของฝูงสัตว์ควรถูกกักกันโดยกลุ่มสัตวแพทย์เฉพาะทางโดยปฏิบัติตามคำสั่งของจังหวัดและผู้ว่าราชการจังหวัด
จากนั้นต้องมีการจัดมาตรการเพื่อแยกสัตว์ป่วยออกจากสัตว์ที่มีสุขภาพดี “โดยเร็วที่สุด” ตามเขา
“ในปีนี้ การใช้ยาปฏิชีวนะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากการระบาดของโรคติดต่อร้ายแรง ตัวอย่างเช่น ครอบครัวหนึ่งซื้อ 10-20 หน่วย ใช้ในปริมาณมากเพราะมีปศุสัตว์จำนวนมาก B. Purevtseren ผู้อำนวยการร้านขายยาสัตวแพทย์ “Buyant mal” กล่าว